රට බිරිය සිහිවී කියූ කුණු නොවූ කතාව

රට බිරිය සිහිවී කියූ, කුණු නොවූ කතාව

 --------------------------

ලිවුම කුණු යට ඉන්නකොට මට 

    - මතක් වෙනවා අපේ මැණිකේ

ගවුම පොඩිදුව අද අදින්නට 

    - බලා වුන්නා නොවෙද හනිකේ

ටවුම රෙදිකඩ යකට කොටුවේ 

    - ණය වෙලා මගෙ පපුව මිරිකේ

පවුම රත්රං තියා උගහට 

    - ඒවි කියපං උඹේ තිලකේ...

ගමෙන් ටොපි කොල උනත් තොපි බොල 

    - ගෙනත් දැම්මා නේද අප්පේ

දුමෙන් වැසුණේ කොළඹ විතරයි 

    - උඹ ගියා බං අපියි තැප්පේ

ඇමෙන් නොව ඇල්මෙනුයි කවුරුත් 

    - අපිට මුලදී ගහපු කෙප්පේ

වමෙන් අහපන් දකුණු කණ හෙට 

    - කොලොන්නාවේ දුකම හැප්පේ...

හිතක් පපුවක් තිබුණු වුන් නම් 

    - ගෙදර කුණු ටික පිටට දුන්නෑ

බතක් කෑ වුන් කිසිම දවසක 

    - කා පතේ පහරලා යන්නෑ

පොතක් තරමට හිතක් තිබුනත් 

    - කිසිත් එකෙකුට දෙසක් දෙන්නෑ

ඇසක් තිබුණට අපිට විතරයි 

    - රටේ කාටත් කදුළු එන්නෑ...

සෙල්ෆි කවියා (Priyadarshana R.M.A.)